Titel: | Nuclear 2.0 – Why a green future needs nuclear power (2) |
Auteur: | Mark Lynas |
Aantal blz: | 71 |
ISBN: | 978 19 0686 0233 |
Prijs: | $ 2,41 |
Bestellen via: | www.amazon.com |
KernVisie nr: | september 2013, bladzijde 18 |
Recensie:
Het CO2-niveau in de atmosfeer ligt op ongeveer 400 ppm (parts per million). Tegen het einde van deze eeuw zal het niveau zo hoog zijn zoals in de afgelopen 50 miljoen jaar niet is voorgekomen. In zijn nieuwe boek Nuclear 2.0 - Why a Green Future Needs Nuclear Power legt de Britse journalist en schrijver Mark Lynas uit waarom het vasthouden aan de antinucleaire ideologie gevaarlijk en onbezonnen is en tegelijkertijd fundamenteel tekort schiet om de klimaatcrisis het hoofd te bieden.
De gevolgen van de huidige en verwachte inzet van fossiele brandstoffen voor het klimaat zijn moeilijk te becijferen, maar de schatting voor een mondiale temperatuurstijging ligt tussen de 4 en 6 graden Celsius. De verwachting is dat onze planeet hierdoor compleet zal veranderen. In de periode waarin het zoveel warmer was, bevond zich tropisch bos op de Zuidpool en was de zuidelijke ijszee zo lauw als de Middellandse Zee op een zomerse dag nu is. Zal de mensheid een dergelijke klimaatverandering overleven? Als we doorgaan op de ingeslagen weg met toenemende inzet van fossiele brandstoffen komen we er vanzelf achter. In zijn nieuwe boek Nuclear 2.0 geeft hij de laatste feiten en waarom het vasthouden aan de antinucleaire ideologie onbezonnen is en tegelijkertijd fundamenteel tekort schiet om de klimaatcrisis het hoofd te bieden. Met Nuclear 2.0 geeft Lynas aan dat alleen met een nieuwe generatie van veilige kerncentrales de opwarming van de aarde beperkt kan blijven tot maximaal 2 graden Celsius.
Lynas schetst de ontwikkeling van een wereld waarin iedereen toegang heeft tot elektriciteit en waarbij het gebruik van energie nauw is verbonden met het welzijn van mensen. Alleen ontwikkelde maatschappijen zijn volgens hem in staat klimaatextremen het hoofd te bieden. Maar wat is nu de belangrijkste bron die de landen in ontwikkeling tot ontwikkeling brengt? Steenkool. De helft van alle vracht die per spoor in China wordt vervoerd, is steenkool op weg naar energiecentrales. China is steenkool. Maar ook India is steenkool. De International Energy Agency verwacht dat India op korte termijn de VS voorbij zal streven als ‘s wereld tweede steenkoolverbruiker na China. In 2017 zal de wereld ongeveer 1,2 miljard méér steenkool per jaar verbranden dan nu het geval is. Lynas is een voorstander van renewables, maar laat zien dat diezelfde bronnen, hoewel ‘groenen’ anders willen laten geloven, in een snel groeiende wereld niet in staat zijn om in de vereiste energie te voorzien en/of het dreigende gevaar van klimaatverandering het hoofd te bieden. De Energiewende in Duitsland heeft tot nu toe niet geleid tot de gewenste daling van CO2-emissie waar nucleair wordt ingewisseld voor wind, zon èn bruinkool. Lynas analyseert de energiescenario’s voor 2030 van Greenpeace en de Global Wind Energy Council en komt tot de conclusie dat een gigantisch hernieuwbaar energieprogramma tot een beperking van de toename van CO2-uitstoot zal leiden. Dat komt overeen met wat ‘in het klein’ in Duitsland gebeurt. Nucleair is dan ook volgens Lynas gewoonweg noodzakelijk om tot beperking van de CO2-uitstoot te komen. Het positieve nieuws is de samenwerking van RenewableUK, CCS-UK en de Nuclear Industry Association naar aanleiding waarvan de Independent schreef dat de leiders van de Britse nucleaire, wind- en getijde-industrie hun onderlinge antipathie aan de kant zetten om de overheid toch vooral te bewegen hun verplichtingen op het gebied van CO2-reductie na te komen. Zelfs Greenpeace heeft bevestigd dat ondanks de verschillende voorkeuren voor een energiemix het algehele doel een CO2-vrije productie van elektriciteit in 2030 moet zijn.