Fluor-18 (F18) – Positronstraler
Zie het KernVisie nieuwsbericht met titel: “Diagnose aderverkalking beter dankzij nieuw radio-isotoop“ van 4 maart 2017 door op de titel te klikken.
Eigenschappen:
Halfwaardetijd: 110 minuten
Type radioactief verval: Positronstraling
Bijzonderheden:
Vanwege de korte halfwaardetijd van F-18 gebeurt de productie vlakbij het ziekenhuis, waar de diagnose in de vorm van een PET-scan plaats vindt. Sommige ziekenhuizen maken gebruik van een rijdende deeltjesversneller. PET staat voor Positron Emissie Tomografie. Dat is een diagnosetechniek, die is gebaseerd op een radio-isotoop, die positronen uitzendt. De radio-isotoop is in dit geval F-18. Een positron is een soort positief geladen elektron. Voor zo’n scan gaat F-18 eerst een chemische reactie aan, waardoor fluordeoxyglucose ontstaat. De patiënt krijgt dat middel ingespoten. De radio-isotoop verzamelt zich in tumorweefsel. De vrijgekomen positronen botsen met elektronen in hun onmiddellijke omgeving en verdwijnen dan onder uitzending van gammastraling. Een gammacamera neemt deze gammastraling waar. De computer verwerkt het meetresultaat tot een driedimensionaal beeld van de tumor in de computer. In plaats van fluordeoxyglucose (FDG) vindt het F-18 ook in andere tracers toepassing, zoals bijvoorbeeld in F18-DOPA voor onderzoek naar de ziekte van Parkinson. Het voordeel van het medisch gebruik van F-18 is, dat er bij het radioactief verval alleen een positron en geen andere straling ontstaat.
De productie van Fluor-18 (F-18) vindt in twee stappen plaats. De grondstof is de isotoop zuurstof-18 (O-18), dat voor 0,2% in gewone zuurstof voorkomt. De eerste stap is de gewone zuurstof te verrijken met de isotoop O-18. Vervolgens er water van te maken en dat met een deeltjesversneller, in de regel een cyclotron, te bestralen met protonen. Door de reactie met een proton gaat O-18 direct over in F-18.