Rolls-Royce SMR

Type: SMR PWR, drukwaterreactor – VK

Zie de KernVisie nieuwsberichten met titels: “Rolls-Royce wil innovatieve financiering voor zijn kleine modulaire reactor“ van 10 december 2019, “Rolls-Royce zoekt externe financiering voor ontwikkeling modulaire drukwaterreactor” van 24 mei 2021. “Engelse regering zet vervolgsteppen voor meer kernenergie” van 14 februari 2022 en “Drie Nederlandse nieuwtjes over de kleine modulaire reactor” van 20 november 2023 door op de desbetreffende datum te klikken.

Achtergrondinformatie

Rolls-Royce is de producent van reactoren voor de Engelse kernonderzeeërs. Deze kernreactoren bouwt en onderhoudt Rolls-Royce al tientallen jaren. Het bedrijf besloot om zijn deskundigheid op dit gebied aan te wenden voor de ontwikkeling van een kleine modulaire drukwaterreactor. Daartoe geeft het leiding aan een consortium van een achttal voornamelijk Engelse bedrijven. Het is de grootste samenwerking op het gebied van de energietechniek, die Engeland ooit gezien heeft. Grote ingenieursbureaus, die bekend zijn met de reactortechniek, participeren. Het ontwerp is op hoofdlijnen gereed. De desbetreffende SMR heeft een vermogen van 470 MWe. Dat is iets groter dan de bovengrens van 300 MWe, die IAEA hanteert voor een SMR.

De reactor heeft drie circulatieleidingen met drie stoomgeneratoren schuin boven het reactorvat. Daarnaast in het primaire systeem nog de drukgenerator. Het is dus een kleine uitvoering van een gewone drukwaterreactor, wat de kans op onaangename verassingen verkleint. Nieuw is, dat het ontwerp geheel modulair is. De productie van alle modulen vindt in fabrieken plaats, hetgeen de kwaliteit van de onderdelen zeer ten goede komt. Het transport gaat over de weg in containers. Het samenvoegen van de modulen is veel efficiënter dan die van de losse componenten bij grote conventionele kerncentrales. Het vindt bovendien plaats onder een overkapping, zodat het werk geen last heeft van slecht weer. De reactor is gedeeltelijk ingegraven en steekt niet ver boven het landschap uit. Er is een dijk voorzien rondom de centrale, die deels bestaat uit de weggegraven grond. Die dijk beschermt de centrale tegen invloeden van buiten af, zoals een neerstortend vliegtuig. Voorts is de dakconstructie innovatief. Ze bestaat uit een aantal facetten, in plaats van de bekende koepel. Ten opzichte van een eerdere versie van het ontwerp is het vermogen iets verhoogd van 440 naar 470 MWe. Voorts is de technische levensduur zestig jaar en het Engelse eigen aandeel in de bouw 80%.

Rolls-Royce is een groot bedrijf met een omzet van £ 11,8 miljard per jaar en investeert jaarlijks £ 1,25 miljard in nieuwe ontwikkelingen.

Stand van de ontwikkeling

Rolls-Royce kreeg voor de ontwikkeling in 2017 een subsidie van £ 56 miljoen (€ 64 miljoen) van de Engelse overheid voor een periode van drie jaar en in 2019 nog een keer een bedrag van £ 18 miljoen (€ 21 miljoen). Voorts heeft de regering uit zijn ontwikkelingsprogramma “Green Industrial Revolution” nog een bedrag van £ 210 miljoen (€ 250 miljoen) toegezegd voor de verdere ontwikkeling. De toezegging maakt deel uit van het bedrag van £ 450 ofwel € 540, dat het bedrijf bijeen sprokkelde voor het maken van het detailontwerp en voor de vergunningaanvrage. Daarmee is het een project van nationale allure. Het bedrag moet voldoende zijn voor het vervolg. De vergunning voor Engeland is aangevraagd. De afhandeling zal tot het jaar 2027 duren. De eerste vijf reactoren kosten € 2,5 miljard per stuk. Dat neemt af tot € 2 miljard voor de volgende vijf. Het vermogen is 30% van die van de EPR Hinkley Point C, waarvan de investeringskosten uitkomen op € 6,25 miljard per eenheid. De investeringskosten per kWe ontlopen elkaar dus weinig. Een voordeel van de kleine eenheden is, dat de bouwtijd veel korter is en dat de centrale stapsgewijze in bedrijf kan komen. Rolls-Royce verwacht, dat de elektriciteitsopwekkingskosten uitkomen op zes eurocent per kWh. De eerste eenheid zou rond 2030 in bedrijf kunnen gaan en de eerste tien eenheden voor het jaar 2035. De eerste centrales zouden in Wales of in Cumbria in noordwest Engeland, moeten verrijzen op vestigingsplaatsen, die al vergund zijn voor kerncentrales.

Er bestaat internationaal belangstelling voor de reactor. Estland, Tsjechië en Turkije sloten al een Memorandum van Overeenstemming af met Rolls-Royce, net als Exelon Generation, het grootste Amerikaanse moederbedrijf op elektriciteitsgebied. De Amerikanen brengen ook hun kennis in op het gebied van de kleine kerncentrales. Voorts is het de bedoeling, dat in de toekomst een gezamenlijke onderneming, die UK SMR Business heet, de centrales gaat bouwen. Voor de bouw van de reactor in Nederland hebben twee Nederlandse bedrijven intentieverklaringen getekend met Rolls-Royce SMR. Dat zijn BAM Infra Nederland bv, een dochteronderneming van de Koninklijke BAM groep en ULC-Energy bv, een projectontwikkelingsbedrijf en adviesbureau op het gebied van de kernenergie. ULC-Energy is gespecialiseerd in het realiseren van modulaire kernreactoren.