Bestrijding van plastic vervuiling
Zie het KernVisie nieuwsbericht met de titel: “Kerntechniek helpt tegen plasticvervuiling” van 16 november 2021 door op titel te klikken.
Het plastic afval vormt een bedreiging van ons leefmilieu. Elk jaar komt er 300 miljoen ton plastic bij. Van het plastic, dat tussen 1950 en 2015 is geproduceerd is nog 17 % in gebruik en is slechts 9% hergebruikt. Een hoeveelheid van 12% is verbrand en 60% verdween op vuilnisbelten. Van dat laatste het meeste in ontwikkelingslanden. Het gestorte plastic tast het leefmilieu aan, waaronder het grondwater, de rivieren, de kustwateren en uiteindelijk de oceanen. In het jaar 2025 zullen de oceanen op elke drie ton vis een hoeveelheid van één ton plastic bevatten. De verwachting is, dat er in 2050 meer plastic in de oceanen zit, dan vis. Omdat plastic na verloop van tijd verweert, ontstaat zogeheten micro– en nanoplastic. Inzamelen, scheiden en een of andere vorm van hergebruik verminderen de verspreiding van plasticafval en daarmee de plasticvervuiling.
Het Internationaal Atoom Energie Agentschap (IAEA) bepleit om in de strijd tegen het zich ophopende plasticafval op een tweetal gebieden ook kerntechniek in te zetten.
Het eerste gebied is dat van de detectie, identificatie en verspreiding van plastic, micro– en nanoplastic in het milieu. Modellen, die na een kernongeval de verspreiding van radioactieve stoffen in het milieu berekenen zijn daarvoor mogelijk aan te passen. Het idee is, dat een betere monitoring helpt om de oorsprong, de verspreiding en de schaal, waarop het probleem speelt, als ook de invloed op de natuur te begrijpen. Zonder een geharmoniseerd systeem voor monitoring zullen geen effectieve maatregelen mogelijk zijn om de plasticvervuiling te voorkomen en te beperken.
Het tweede gebied is een betere verwerking van plasticafval. Een bezwaar van de huidige vorm van hergebruik is, dat de kwaliteit van het plastic achteruit gaat. Door het plasticafval te bestralen met gammadeeltjes en/of elektronen breek je de plasticpolymeren, waardoor het plastic in componenten uiteen valt. Deze componenten zijn geschikt voor de productie van nieuw plastic. De lengte van de levenscyclus van plastic neemt daardoor toe.
Bij de onderzoekingen op de genoemde twee gebieden is internationale samenwerking uiteraard onontbeerlijk. Het IAEA nam een initiatief, dat bekend staat onder de naam NUclear Technology for Controlling Plastic Pollution met het acroniem NUTEC Plastics. IAEA coördineert daartoe een veertigtal internationale samenwerkingsprojecten. Daarnaast belegt IAEA over dit onderwerp rondetafelbijeenkomsten.
